तिम्लाई हेरी के के सम्झे

कता थियौ धेरै हेरे कसैलाई सोध्ने हिम्मत थिएन
तिमि आयौ तेही अल्झे तिम्लाई हेरी के के सम्झे
बोल्न खोजे ओठ खुलेन कल्पना मै रमाई रहे
केहि सोधु गरे जस्तो केहि भनौ गरे जस्तो
मन मनै बर्बराइ रहे ,तिम्लाई हेरी कल्पी रहे
नयन मेरा झुकेका थिए ओठ पुरै सुकेका थिए
अलिकति डर लाग्यो अलिकति खुसि पनि थे
तिमि बोल्दा चुप लाग्थे तिमीलाई नै सुनी राख्थे
अलिकति लजालु तिमि अनि धेरै दयालु तिमि
मन मनै बर्बराइ रहे ,तिम्लाई हेरी कल्पी रहे
उम्लिएर पोखिन लागेको कुद्दे को दुध जस्तो
तिम्लाई हेरी कल्पी रहे मन मनै बर्बराइ रहे